De tweede werkweek van Margreet vanuit Nicaragua

De meeste online meetings had ik namelijk in mijn eerste werkweek gepland dus deze week kon ik mijn dagen wat relaxter opstarten en iets anders indelen. Uiteraard begon de maandag met onze teammeeting. Zoals afgesproken zou ik bij mijn parkiet gaan zitten, maar helaas had de parkiet, net als ik, maandagochtend opstart problemen en was hij nergens te vinden. Uiteraard vonden mijn collega’s dit geen probleem ?.

Werken en genieten van een prachtig land

Een stabiele internet connectie is hier helaas nog steeds een probleem. En vaak loop ik op mijn werkdagen afwisselend van de tuin naar de gemeenschappelijke ruimte en weer terug. Mijn geduld wordt op de proef gesteld, maar uiteraard leer je daarmee werken aangezien alles hier op een rustig tempo verloopt. Tranquilo. Op dinsdag ochtend was Michiel mij even kwijt online. Normaliter reageer ik altijd direct op zijn appjes, mailtjes of chats. Maar dit keer niet. Ik ging namelijk na mijn werkdag op de maandag spontaan naar het natuur reservaat Isla Juan Venado om daar te kamperen. Het is eigenlijk bizar om te zien dat er niemand in dit natuur reservaat te vinden is. Na de rellen van 2018 zijn veel inwoners van Nicaragua naar het buitenland vertrokken en hebben alles achtergelaten. Zo ook in dit reservaat. Waarvoor 2018 volop gekampeerd kon worden met voorzieningen zoals douches, toiletten en overkappingen. Stonden er nu alleen nog maar een paar palen en lag alles tegen de vlakte. Ondanks dat is het echt een fantastische plek!

Schildpadden spotten

In de loop van de avond zien we verschillende locals in het donker het strand over lopen of fietsen. Allen zijn ze op zoek naar schildpadden die op het strand eieren komen leggen. Iedere nacht patrouilleren de locals op de stranden om schildpadden te vinden en de eieren te rapen. Dit wordt gedaan om de eieren van de schildpadden te beschermen tegen roofdieren en/of stropers. De eieren worden vervolgens naar de hatcheries gebracht waar de eieren uitkomen. De baby schildpadden worden daarna uitgezet naar de oceaan. Het unieke is dat iedere schildpad terug komt naar het strand waar ze als eerste de oceaan bereiken. Wanneer stropers systematisch de eieren rapen of de roofdieren deze pakken is er een kans dat er geen schildpadden meer naar het strand komen .

Samen met een vriend waagde ik een kans om schildpadden te spotten. Na een wandeling waarin we niets hebben gespot besloten we om weer terug te lopen. En ja hoor, daar zagen we iets. Een local had zijn plek al gemarkeerd en was samen met zijn neefje aan het wachten tot de schildpad de eieren ging leggen. De local nodigde ons uit om samen te wachten en deze unieke gebeurtenis te bewonderen. En wat was dit prachtig! Na 20 minuten wachten begon de schildpad de eieren te leggen. Niet 1, niet 2 maar een dikke 100 eieren kwamen in het zand terecht. En ook wij mochten de eieren gaan rapen. Wat een unieke ervaring. De locals vertrokken direct toen alle eieren waren gelegd om deze de volgende dag naar de hatchery te brengen. Wij hebben samen gewacht tot de schildpad via het maanlicht de weg naar de oceaan weer had gevonden.

De gym als uitlaatklep

Na het kamperen moest er uiteraard ook nog gewerkt worden. Middels telefoontjes, online calls en ons chat systeem hielden we elkaar als team goed op de hoogte van alles wat er speelde bij onze relaties en wat er allemaal qua werkzaamheden gedaan moest worden. En hoe fijn is het dan om na een werkdag even kapot te gaan in de fitness. Ook deze week ben ik weer een aantal keer naar de gym geweest. Maar afgelopen donderdag was een totaal nieuwe ervaring. Het begon ineens enorm te regenen en te donderen. Maar ik was heerlijk binnen aan het sporten tot ineens plotsklap de muziek er mee ophield en de lichten uitgingen. Ja hoor, de elektriciteit was er af. Maar ook dat wordt in Nicaragua weer snel opgelost door je mobiel er bij te pakken de zaklamp aan te doen en door gaan alsof er niets aan de hand is.

Vulkanen, stranden en de Somoto canyon

Na mijn tweede week werken begon het genieten van mijn vakantie. De tijd vliegt hier voorbij! Zo heb ik de Cosiguina vulkaan beklommen ben ik naar Selinas Grandes geweest, Jiquilillo beach en naar de Somoto canyon in het noorden van het land. Heb ik genoten van heerlijke vers gevangen vis en leer ik de Nicaraguaanse keuken steeds meer te waarderen. Nog 1 week te gaan voor ik weer terug vlieg naar Nederland.